توانبخشی و نگهداری سالمندان | درمان آلزایمر

برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان یا مراکز توانبخشی سنتی صورت می پذیرند. همچنین توانبخشی سالمندان در منزل نیز به عنوان گزینه ای برای افراد مسن مطرح است. مطالعات بر روی افراد با تجربه سکته مغزی یا شکستگی لگن یا افراد دارای ترکیبی از ناتوانی های جسمی نشان داده است، خروجی و نتایج توانبخشی سالمندان در منزل، معادل نتایج مراکز توانبخشی سنتی می باشد.

در این برنامه ها، توانبخشی چند منظوره در خانه با حضور پزشک عمومی به عنوان سرپرست مراقبت های پزشکی انجام می شود. در مورد افراد با ناتوانی های جسمی خفیف ، فرایند توانبخشی و نگهداری سالمندان عموما با استفاده از یک متخصص سلامت، مانند فیزیوتراپیست یا اسیب شناس گفتاری سرپرستی می شود که او با همکاری و مشورت با متخصصان دیگر راهکارهای مناسب را به بیمار ارائه می دهد.

به عنوان مثال پرستاری که به یک فرد سالمند برای افزایش استقلال فردی و انجام امور شخصی کمک می کند ممکن است با یک فیزیوتراپیست یا مربی توانبخشی برای گرفتن مشورت در زمینه خاص برای کمک به افزایش توان حرکتی بیمار به صحبت بپردازد.

توانبخشی سالمندان بهتر است به صورت دوره ای انجام شود که بسیار کارآمدتر از دوره های پیوسته و مداوم می باشد. زمانی که به اهداف تعیین شده دست یافتیم یا به این نتیجه رسیدیم که فقط بهبودی در سطح محدود ممکن می باشد، این افراد باید به دوره های خود پایان دهند و مرخص شوند. اغلب افراد سالمند چندین دوره ی توانبخشی را باید پشت سر بگذارند که متناسب با شرایط جسمانی آنها می باشد.

برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان صورت می پذیرند

هزینه های توانبخشی برای افراد سالمند

در میان افراد سالمند متقاضی شرکت در دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان ، قسمت اعظمی از آنها نیازمند دوره های طولانی برای بازیابی کامل یا نسبی توانایی جسمانی خود می باشند. در حالت کلی، این دسته از بیماران دارای علائم شدید از ناتوانی جسمی می باشند یا ناتوانی فیزیکی و شناختی آنها پس از ابتلا به بیماری یا مصدومیت با سرعت و شدت زیادی گسترش یافته است. این موارد باعث بروز 2 مسئله مهم می شود.

مسئله اول، این تصمیم که دوره های توانبخشی برای فرد مناسب نمی باشد ممکن است توسط فرد یا اعضای خانواده او یا متخصص سلامت مربوطه مورد قبول واقع نشود. چراکه این امر بسیار محتمل است که فرد پتانسیل بهبود سطح عملکردی را داشته باشند هر چند که به استقلال کامل دست نیابد.
مطالعات بر روی افراد شرکت کننده در این دوره ها پس از سکته مغزی ثابت کرده است که این افراد پس از گذراندن این مراقبت ها شرایط عملکردی خود را بهبود بخشیده اند.
روش مناسب تر برای فردی که تشخیص داده شده است با شرکت در دوره های مراکز توانبخشی و نگهداری سالمندان به بهبودی خاصی دست پیدا نخواهد کرد، تعریف اهداف و روش های جدید مراقبتی می باشد به عنوان مثال: استفاده از پرستار خانگی. اهداف جدید تعریف شده معمولا مرتبط با توان حرکتی، تداوم و استقلال در انجام امور روزمره که در یک محیط مسکونی با بهره گیری از کمک های پرستار، فیزیوتراپ و کارشناس کاردرمانی می باشد.
پیگیری روند پیشرفت اهداف محدود تعریف شده و ارائه نظرات و پیشنهادات برای مدیریت برنامه های آتی در خصوص مراقبت از افراد سالمندان و مطلع ساختن اعضای خانواده فرد دارای ناتوانی و پزش عمومی بسیار کارساز و مفید می باشد.

مسئله دوم، محرومیت فرد سالمند دارای ناتوانی جسمی شدید از حضور در این دوره ها به خاطر هزینه های بالای آن می باشد. دقت در کنترل و نظارت بر خروجی های برنامه های توانبخشی برای افراد مسن بسیار مهم می باشد.

همیشه برخی افراد وجود دارند که با گذراندن این دوره ها به بهبودی کامل دست نمی یابند و نیازمند مراقبت و پرستار در محل اقامت خود می باشند. ما بر این باوریم که نسبت افرادی که پس از دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان به مراقبت های در منزل نیاز خواهند داشت باید در حدود 15-10 % باشد.اگرچه این افراد به استقلال کامل در انجام امور شخصی خود دست نیافتند اما پیشرفت های چشمگیری در توان حرکتی و انجام امور شخصی آنها رخ داده است.

مهمترین بخش نگهداری سالمندان این است که آنها را دوست داشته باشید و کمک کنیم که فعال بمانند. راه‌های مختلفی برای نگهداری از افراد سالمند وجود دارد، می‌توانید از آنها در خانه‌های خودشان مراقبت کنید، یا آنها به خانه خودتان بیاورید و به مراکز نگهداری سالمندان ببرید. با گذشت زمان و کمی تلاش، می توانید با دنبال کردن چند مرحله، به درستی از عزیزانتان مراقبت کنید.

نگهداری سالمندان از نظر فیزیکی

از قبل برنامه‌ریزی کنید

در نهایت بسیاری از فرزندان مجبور خواهند شد از والدین خود مراقبت کنند. برنامه‌ریزی قبلی کمک می‌کند برخی از مسائل را قبل از اینکه به وضعیت اضطراری در آخرین لحظه برسند (مثل بیماری‌ها ناگهانی یا جراحت‌ها) برطرف کنید. با استفاده از تکنولوژی، خانه را برای افراد سالمند ایمن نگه دارید و هزینه های مربوط به مراقبت را پیش‌بینی کنید.

• حتما برای موارد اورژانسی آمادگی داشته باشید، مثلا شماره تلفن‌های اضطراری را در دسترس قرار دهید و یک جعبه کمک‌های اولیه برای خانه تهیه کنید.
• فن‌آوری‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند در نگهداری سالمندان کمک کند؛ می‌توانید با کمک این فن‌آوری‌ها مطمئن شوید که آنها به اندازه کافی فعالیت و داروهای خود را مصرف می‌کنند. به عنوان مثال، با چی‌پی‌اس ترکر می‌توانید از جای سالمندان مطمئن شوید؛ جعبه‌های دارویی‌ نیز وجود دارد که هنگامی که وقت مصرف داروها می‌رسد چراغ آنها روشن می‌شود. به کمک این فن‌آوری‌ها، سالمندان می‌توانند مدت بیشتری در خانه‌ی خود بمانند.
• برای ایمن تر کردن خانه می‌توانید دستگاه‌های مونوکسید کربن یاب یا دود یاب نصب کنید که چراغ‌ یا لرزاننده دارند تا در صورت لزوم بتوانند سالمندان را بیدار کنند (بسیاری از سالمندان نمی‌توانند صدای دودیاب معمولی را بشنوند)، یا سر شیرهای آب، سنسور تنظیم درجه حرارت نصب کنید، چون پوست افراد سالخورده حساس‌تر است.
• نگهداری سالمندان می‌تواند بسیار هزینه‌بر باشد. از قبل تحقیقات لازم را انجام دهید و گزینه‌ها و آپشن‌ها یا برنامه‌های احتمالی که ممکن است برای عزیزان‌تان مفید باشد را بررسی کنید.

عزیزان سالمند خود را فعال نگه دارید

ورزش کردن می‌تواند به حفظ سلامت افراد سالمند کمک کرده و امید به زندگی را در آنها بین 10 تا 15 سال افزایش دهد. حتی برای افرادی که مدت‌های زیادی بدون فعالیت بوده‌اند نیز می‌تواند سلامتی به همراه داشته باشد. ورزش کردن می‌تواند نیاز به مراقبت‌های پزشکی را به تاخیر بیاندازد و برای مدت طولانی بیماری را از آنها دور نگه دارد.

• توصیه می‌شود افراد سالمند در هفته پنج بار فعالیت نه چندان شدید (مثل دویدن، شنا، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری) 30 دقیقه‌ای انجام دهند. کسانی که با انجام فعالیت‌های شدید، ضربان قلب‌شان به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد و نفس کشیدن برایشان سخت می‌شود، باید حداقل سه روز در هفته به مدت 20 دقیقه ورزش کنند. تمرینات تقویتی عضله (با استفاده از وزن و نوارهای مقاومت) باید دو یا سه بار در هفته به صورت یک روز در میان انجام شود. تمرینات انعطافی (مثل کشش، یوگا، تای‌چی) نیز بایدحداقل 10 دقیقه در روز انجام شود.
• کسانی که قادر نیستند به تنهایی ورزش کنند نیز می‌توانند فعال باشند. مثلا تمرینات حرکات انفعالی (POM) می‌تواند برای این دسته از افراد سالمند مناسب باشد.
• همچنین بسیار مهم است که افراد سالمند هرچند وقت یکبار جای خود را عوض کنند و جابه‌جا شوند – این امر باعث جلوگیری از تخریب پوست و زخم‌های دردناک می شود که احتمال عفونت دارند. گذاشتن بالش‌های حلقوی هنگام نشستن بر روی صندلی می‌توانید در این زمینه مفید باشد.

حواستان به سلامت جسمی و روانی آسالمندان باشد

اگر درد یا مشکلات پزشکی دارد، به آنها بگویید به دکتر بروند یا خودتان آنها را به دکتر ببرید. اگر درد یا بیماری خیلی شدید باشد، باید حتما با اورژانس تماس بگیرید و ببینید در آن لحظه چه کاری می‌توانید انجام دهید.

• حواستان به علائم ضعف، فراموشی، عدم جهت‌یابی و یا دیگر علائم عدم ثبات باشد.
• سلامت روان اغلب نادیده گرفته می‌شود، درحالی که بخش مهمی از نگهداری سالمندان است. مراقب علائم افسردگی نظیر کاهش علاقه، بیحالی یا احساس عمیق غم و ناراحتی باشید. سالخوردگی، زمان بسیار دشواری برای افراد مسن است، بنابراین حتما در کنار سلامت جسمی آنها، مراقب رفاه ذهنی‌شان نیز باشد.

با پزشک داروساز سالمند خود صحبت کنید

پزشکان مختلف ممکن است داروهای مختلف برای افراد مسن تجویز کنند و تنها پزشک داروساز از تمام داروهایی که آنها مصرف می کنند اطلاع دارد. با آنها در ارتباط باشید و در مورد عوارض جانبی و اثرات داروها با آنها صحبت کنید.

برای رانندگی کمک بگیرید

درخواست از افراد سالمند برای رانندگی نکردن، می‌تواند باعث خشم و ناراحتی در آنها شود. به یاد داشته باشید که توانایی رانندگی، یک مهم‌ترین چیزهایی‌ است که استقلال فرد مسن را حفظ می‌کند و پذیرفتن اینکه دیگر نمی‌توانند رانندگی کنند، برایشان سخت است.

• گاهی اوقات برای رانندگان ایمن سالمندان کلاس‌هایی ارائه می‌شوند که ممکن است تخفیف بیمه اتومبیل را نیز شامل شوند.
• ابزارهایی وجود دارد که به افراد سالمند در رانندگی کمک می‌کنند.
• اگر رانندگی برای عزیزانتان خطرناک است اما آنها همچنان اصرار کند، از پزشک‌شان بخواهید برایشان توضیح دهد که نباید اینکار را انجام دهند.
• به آنها کمک کنید تا از وسایل حمل و نقل عمومی یا سه چرخ استفاده کنند تا بتوانند احساس آزادی و استقلال خود را حفظ کنند.
• همچنین می‌توانید برای آنها راننده خصوصی بگیرید یا با مراکز خدمات‌رسانی به سالمندان هماهنگ کنید که هر زمان خواستند از منزل خارج شوند، وسیله نقلیه هماهنگ شده، آنها را به مقصد برساند و برگرداند.
• بعضی از مراکز مخصوص نگهداری سالمندان یا افراد معلول، کمک هزینه‌های نگهداری سالمندان را تقبل یا برنامه‌های داوطلبانه برای کمک به سالمندان ارائه می‌کنند، که ممکن است هزینه های جزئی برای حمل و نقل عمومی و تاکسی و غیره را پوشش دهد. باید از قبل برای این برنامه‌ها درخواست بدهید.

دانشمندان علت دقیق بیماری آلزایمر را نمی دانند. این ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد که تحت تاثیر فرایندی که سلولهای عصبی مغز آنها تخریب می شوند، ایجاد می شود.

عوامل ژنتیکی

ژنتیک مطمئنا نقش مهمی در ابتلا به آلزایمر دارد که یک نوع نادر بیماری است که معمولا در خانواده ها اتفاق می افتد. دانشمندان همچنین به بررسی اهداف ژنتیکی برای آلزایمر که به تازگی شروع شده اند، شایع تر است. در این زمان، تنها یک ژن آپولیپوپروتئین (ApoE) E به طور قطعی به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. با این حال، تنها درصد کمی از افراد دارای فرم ApoE هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. در اینصورت سایر ژنها یا ترکیب ژنها ممکن است درگیر باشند.

فاکتورهای محیطی

محققان عوامل مختلف محیطی را بررسی کرده اند که ممکن است نقش مهمی در بیماری آلزایمر داشته باشند و یا روند بیماری را در افرادی که دارای حساسیت ژنتیکی هستند، بررسی کردند. برخی مطالعات نشان می دهد که ارتباط بین آسیب های جدی سر در اوایل بلوغ و توسعه آلزایمر وجود دارد.
سطح تحصیلات پایین، که ممکن است روحیه و فعالیت و تحریک نورون را کاهش دهد، نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تا به امروز، هیچ شواهدی وجود ندارد که عفونت، فلزات و یا سموم صنعتی باعث بیماری آلزایمر شده باشند.

عوامل خطر

بیماری آلزایمر پنجمین علت مرگ در بزرگسالان آمریکایی 65 سال و بالاتر است. این بیماری بیش از 5 میلیون آمریکایی و میلیون ها نفر دیگر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری آلزایمر ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد

سن

سن عامل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر هر 5 سال پس از سن 65 سالگی دو برابر می شود. طبق گزارش انجمن آلزایمر ایالات متحده، 1 نفر از 8 فرد 65 سال و بالاتر مبتلا به بیماری آلزایمر است.
حدود 6 درصد افراد 65 تا 74 ساله مبتلا به آلزایمر هستند و تقریبا نیمی (45درصد) از افراد 85 سال و بالاتر این بیماری را دارند. در حالی که کمتر شایع است، آلزایمر می تواند جوانان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. حدود 200،000 آمریکایی که در سن 65 سالگی هستند مبتلا به بیماری آلزایمر می باشند.

جنسیت

بیماری های آلزایمر بیشتر در زنان مشاهده شده است اما این احتمالا به این دلیل است که زنان تمایل دارند بیش از مردان زندگی کنند.

نژاد و قومیت

آفریقایی آمریکایی ها و اسپانیایی ها بیشتر نسبت به سفید پوستان در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. این ممکن است بخشی به دلیل شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا و دیابت است که به افزایش خطر ابتلا به آلزایمر منجر می شود.

سابقه خانوادگی

افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند، در معرض خطر بالای بیماری آلزایمر هستند.

بیماری های قلبی و عروقی

محققان تحقیق کرده اند که بیماری هایی که قلب و عروق (سیستم عروق خونی) را تحت تاثیر قرار می دهند، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند. این شرایط عبارتند از: فشار خون بالا، سطح کلسترول غیر بهداشتی و دیابت نوع 2? شواهدی وجود دارد که کنترل این شرایط ممکن است به جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند.
فشار خون نیرویی است که بر دیواره های شریان ها اعمال می شود، زیرا قلب خون را از طریق بدن جریان می دهد. فشار توسط نیرو و مقدار خون پمپ شده و اندازه و انعطاف پذیری شریان تعیین می شود.

عوامل شیوه زندگی

محققان بالینی مواد متعددی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر مورد ارزیابی قرار داده اند اما هیچ کدام از آنها برای درمان آلزایمر مفید نبودند. این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، داروهای استاتین، داروهای جایگزین استروژن، مکمل های اسید فولیک، ویتامین E، مکمل های روغن ماهی و داروهای گیاهی مانند گینکو بلوبیا هستند.

با این حال، برخی از تغییرات شیوه زندگی ممکن است به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک کند:
فعالیت ذهنی و مشارکت در فعالیت های درگیر کننده ذهن (مانند انجام پازل جدول کلمات متقاطع و یا یادگیری زبان جدید) ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند.

از لحاظ جسمانی، ورزش و فعالیت بدنی منظم با شدت متوسط ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک کند.
فعالیت اجتماعی، روابط و ارتباطات شخصی می تواند در برابر بیماری آلزایمر از شما محافظت کند.
از یک رژیم غذایی سالم برای جسم و مغز استفاده کنید. در حالی که هیچ عامل خاصی از رژیم غذایی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر یافت نشده است، رژیم غذایی کم چرب و کم کلسترول برای قلب و مغز سالم است.

چربی های اشباع شده و اسیدهای چرب ترانس را با چربی های اشباع نشده از روغن های گیاهی و ماهی جایگزین کنید. اسیدهای چرب امگا 3 که حاوی اسید داکوساگزنئوئیک (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند، منبع عالی چربی غیر اشباع هستند.

خوردن مقدار زیادی میوه و سبزی تیره رنگ که بهترین منبع برای ویتامین های آنتی اکسیدان و سایر مواد مغذی است به مقابله و درمان آلزایمر کمک می کند. (گرچه مطالعات زیادی انجام شده است، شواهد کمی وجود دارد یا هیچ شواهدی وجود ندارد که مکملهای ویتامین B یا E یا مکملهای روغن ماهی، دردرمان آلزایمر تاثیر دارد.غذا بهترین منبع برای دریافت این مواد مغذی است.) رژیم غذایی مدیترانه نمونه ای از برنامه غذایی است که شامل بسیاری از این توصیه ها است.

حفظ وزن سالم نکته مهم دیگری در خصوص این بیماری است. چاقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. چاقی همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی و متابولیکی را که ممکن است با بیماری آلزایمر همراه باشد نیز افزایش می دهد.